Sixteen -Forgive me?

BARDZO WAŻNA NOTKA POD ROZDZIAŁEM!!!

__________________________________________________________________________

Ethan uśmiechnął się do mnie i mocno mnie przytulił.

- "Miałeś racje Ethan, przepraszam."

-"Cóż...nie chcę się chwalić, ale ja zawsze ma rację, eh?" - odepchnęłam go lekko, uniosłam brwi i wtedy oboje wybuchnęliśmy śmiechem.

-"Co teraz zamierzasz zrobić?" - spojrzał na mnie, okropna ciekawość była wyryta na jego twarzy. Po chwili włączył światło.

-"Szczerze?" - zapytała na co on skinął. - "Nie mam pieprzonego pojęcia. Po prostu kurwa nie wiem. Mówię poważnie."


Ponowienie usiadł obok mnie i westchnął. - " To znaczy, ja jestem facetem, tak? Ale to video była niesamowite. Nigdy nie byłbym na tyle odważny, żeby zrobić coś takiego."

Uśmiechnęłam się i skinęłam. - "Tak...to było naprawdę słodkie z jego strony...ale co jeśli on chce tylko ...seksu?  To znaczy, może on chcę się po prostu zabawić...a potem się rozmyśli i będzie kazał mi się odczepić."

Spojrzał na mnie i wywrócił oczami. - "Czy ty jesteś poważna?"

Zaśmiałam się. - "Tak tylko myślałam."

- 'Naprawdę, Ella, myślę, że powinnaś spotkać się z nim i podziękować mu za to."

- "Mogłabym też do niego zadzwonić." - powiedziałam i szybko wstałam na proste nogi.

-"Czekaj!" - Ethan złapał mnie za rękę i pociągnął z powrotem na sofę. - "Justin napisał dla ciebie pieprzona piosenkę, zaśpiewał ją i umieścił to na YouTube, a ty chcesz....zadzwonić do niego?"

Cholera.

Szczerze mówiąc...chciałam się z nim spotkać...aktualnie pragnęłam teraz tego bardziej niż czegokolwiek innego. Chciałam go po prostu mocno przytulić. Porozmawiać o wszystkim. Chciałam podziękować mu za tę cudowną piosenkę dla mnie i za to, że miał na tyle odwagi, żeby wstawić to na YouTube. A co najważniejsze chciałam mu powiedzieć, że bardzo go kocham. Nieważne co stało się kilka tygodni temu. To nie miało już dla mnie żadnego znaczenia. Nawet jego kryminalne działalności mnie już nie interesowały, pragnęłam tylko Jego.


Ale byłam cholernie przestraszona. To znaczy, piosenka mogła oczywiście nie mówić całej prawdy.


Ale chciałam mu podziękować za to wszystko, to jedyne co chciałam zrobić.

-" Oczywiście, że tak"


 Wstałam i ruszyłam schodami na górę, otworzyłam drzwi do mojego pokoju i szybko powędrowałam do mojej tylnej kieszeni. Ale mojego telefonu tam nie było.

-"Szukasz czegoś?"

Uniosłam głowę i zatrzymałam wzrok na ścianie.

Znałam ten głos.

Odwróciłam się, zobaczyłam Justina, który leżałam na moim łóżku, a potem z powrotem powędrowałam ręką do kieszeni. Upadłam jakieś dwie sekundy później.

-"Daj mi chwilkę"

Poszłam szybko do łazienki i zamknęłam drzwi.

O mój Boże. 

Nachyliłam się do kranu. Potem spojrzałam w lustro. Mój makijaż wciąż był całkiem dobry, ale moje włosy wyglądały gorzej niż u jakiejkolwiek dziewczyny z horroru. Umyłam swoje zęby. To znaczy, nigdy nic nie wiadomo. Otworzyłam powoli drzwi i uśmiechnęłam się do niego.

-"Hej"

Uśmiechnął się do mnie i poczułam jak się rumienię.Znów Ella? Znów?

Wciąż stałam w łazience, kiedy nagle on wstał. Jego biała z dekoltem V koszulka leżała na jego ciele idealnie i jego spodnie z szerokim krokiem ukazywały jego niebieskie bokserki.

-"Więc, obejrzałaś moje video?" - zapytał nerwowo, próbując czytać ze mnie z wielką ekspresją na twarzy.

Skinęłam szybko próbując zachować kontakt wzrokowy.

-" I...co o nim...sądzisz?"- szedł w moją stronę i zatrzymał się tuż przede mną.

-"Ja...ja..."

Pokręcił szybko głową i pociągnął mnie w stronę mojego łóżka. Był taki jak zawsze, ostrożny i delikatny, po prostu dzięki niemu czułam się cudownie.


-" Nigdy nie spędziłem nocy z tą dziewczyną. To znaczy, na pewno pamiętasz imprezę, prawda? Powiedziałem Ci, ze gdzieś idę; cóż, poszedłem do toalety. A potem zobaczyłem Ciebie z Dylanem na tej sofie...i nie wiedziałem,  wyglądałaś na zadowoloną tym, że on siedzi obok ciebie i możesz mi wierzyć lub nie...ale ja byłem cholernie zazdrosny. Ale nigdy wcześniej nie byłem tak zakochany w dziewczynie. Nigdy. I to dlatego nigdy nie chciałem tego uczucia. Zrozumiałem jak silne są moje uczucia wobec Ciebie...i to dlatego zostałem z tą dziewczyną...ale nigdy nie miałem pojęcia, że mógłbym zranić Cię tak bardzo, wiesz?  To znaczy, możesz sobie wyobrazić jak bolesna była dla mnie ta sytuacja? Nie rozmawiałaś ze mną od tygodni, a ja po prostu siedziałem w moim apartamencie i nie mogłem o więcej o tym myśleć, bo wiedziałem, że cholernie tęsknie. Tak bardzo przepraszam, Ella. I przysięgam, wszystko co powiedziałem na tym video..byłem bardziej szczery niż kiedykolwiek w życiu"

Spojrzałam w jego oczy. Przez długi czas w nie patrzyłam. Patrzyłam w jego piękne brązowo-karmelowe tęczówki. Potem mój wzrok wbił się w jego brązowe włosy, potem w nos, a następnie na usta.

To małe przemówienie, które właśnie wygłosił, było cudowne. Sprawiło, że poczułam się o wiele lepiej.  nigdy nie słyszałam lepszych przeprosin.

-"Wybaczysz mi, proszę?"

Ponownie spojrzałam w jego oczy. Był cholernie poważny. Zawsze byłam pierwszą osobą, która zauważała, kiedy ktoś kłamie. A on nie kłamał.

-"Tak Justin...oczywiście, że ci wybaczę."

Uśmiechnęliśmy się do siebie i nagle on zaczął pochylać się.

Pocałunek?

Pierwszy pocałunek? 

Szybko zrobiłam krok w tył i uśmiechnęłam się do niego szeroko. - "Jak do cholery wszedłeś do mojego pokoju?"

Wyglądał na trochę zaskoczonego, ale po chwili także się uśmiechnął. - "Powinnaś zamykać swoje okno" - spojrzał na mnie i wybuchnął śmiechem.

Uśmiechnął się do mnie i szybko owinął swoje ręce na około moich bioder, po czym przyciągnął mnie do siebie. Przycisnął swoje ciało do mojego, a ja owinęłam ręce na jego karku.

-"Bardzo za Tobą tęskniłam."

Uśmiechnął się. -"Przysięgam, że tęskniłem za Tobą o wiele bardziej"

- " I dziękuję Ci bardzo za to .... niesamowite video. To była najpiękniejsza piosenka jaką kiedykolwiek słyszałam....ale czemu nigdy nie powiedziałeś mi o swoim talencie? Twój głos jest niesamowity, powinieneś być piosenkarzem....ale co najważniejsze....to wszystko o czym w nim mówiłeś....miałeś naprawdę na myśli?"

- "Oczywiście, inaczej nie zrobiłbym tego wszystkiego."

Uśmiechnęłam się. - "Chcesz zostać na cały tydzień?" - przygryzłam wargę. -" Wiesz..moja mama wyjechała."

-"Jeśli chcesz..."

-"TAK! Oczywiście."

Nie wiedziałam, co było pomiędzy nami. Żadne z nas nie ośmieliło się o tym porozmawiać. Oboje wiedzieliśmy, że to było coś więcej niż przyjaźń, mam na myśli to, że dopiero wyznaliśmy sobie miłość. My po prostu patrzyliśmy na siebie, wciąż się śmiejąc w moim pokoju. Może ten tydzień pokaże nam jaka jest nasza przyszłość.


__________________________________________________________________

Witam z rozdziałem 16  :)))
I uwaga mam niespodziankę!
ZACZĘŁAM TŁUMACZYĆ DARK BLUE I TRUST ME. :)
A więc zapraszam was na zapisywanie się w informowanych na:
Dark Blue - http://tlumaczenie-dark-blue.blogspot.com/ (tłumaczę wraz z Patrycją, pierwszy rozdział w sobotę)
Trust Me - http://trustme-fanfiction-tlumaczenie.blogspot.com/ (tłumaczę wraz z Julką i Oliwią)


Do następnego :)

Martyna, xoxo.